Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart

Met een kloppend hart wordt ze wakker. Een feestdag! Lang naar uitgekeken, toch. Wat symbolisch ook, die vijftiende augustus. De dag waar de Rooms-Katholieke Kerk het opstijgen van Maria viert. Zij zal de omgekeerde beweging maken en als vrouw neerdalen in de stad. De Koningin der Badsteden: echt het passende decor daarvoor.

 
Eerst een uurtje naar de badkamer. Ze neemt de Veet vandaag, niet de machine. Daarna zijn de nagels aan de beurt. Helemaal niet zo gemakkelijk om die laag van roze parelmoer vlekkeloos aan te brengen. Eerst de tenen, dan de vingers? Of beter omgekeerd? Ze heeft zelfs een nieuwe borstel gekocht voor de nieuwe haren en kijkt goedkeurend in de spiegel. Wat een feest! De teenslippers passen fantastisch bij de nagellak, precies dezelfde tint. Ze is er helemaal klaar voor nu!

Met de lift naar beneden, maar liefst 27 verdiepingen lager. Een of andere buurman stapt ook in op de zevende verdieping. Hij knipoogt. Hij moest eens weten… Ze glijdt tot in de Kapellestraat. Haar wijde rok wappert in de wind. Precies zo had ze het zich voorgesteld.
Bij de Grote Post krijgt ze een schok; loopt daar niet een collega?
Hij heeft haar niet herkend, oef!

Op naar het volgende punt op haar bucket list: de warme wafel! Hoe eten dames in deze badstad warme wafels? Met een witte toef calorieën ongetwijfeld. Ze heeft het thuis al uitgebreid geoefend: hoe ze dat ding in haar linkerhand zou nemen en dan zo gracieus mogelijk haar tong zou gebruiken. Hoe haar rechterhand met de Louis Vuittontas nog net zou verhinderen dat de sierlijke haren in haar slagroom zouden terechtkomen. Hoe ze dan verder door de Kapellestraat zou schrijden en op de zeedijk een pousse-café zou drinken, misschien zelfs met de pink omhoog. In het casino daarna zou de croupier vragen ‘Waarmee kan ik u van dienst zijn, mevrouw?’

Terwijl ze het filmpje nog maar eens voor haar ogen afspeelt, komt de tweede schok. Ze moet er even bij gaan zitten. Ze was vergeten dat je voor het casino wellicht hoge hakken nodig had. Ze slikt het laatste restje wafel door, denkt ‘shit’ maar murmelt ‘verdorie’.
Wat een flater!

Voor alle zekerheid toch maar even broer bellen, die kent alles van casino’s. Misschien zijn ze toleranter geworden anno 2023. ‘Hallo, Maurice, ’t is Mario hier, hé…’ Een omaatje kijkt verward opzij.